انشا سفرنامه مشهد انشا سفرنامه کوتاه انشا سفرنامه به شمال انشا سفرنامه شمال انشا سفرنامه خیالی انشا سفرنامه یازدهم انشا سفرنامه اصفهان انشا سفرنامه شیراز
موضوع: سفری به اصفهان
سفر جان آدمی است روح را روان می سازد و جا باز می گذارد برای شادی هایی به یاد ماندنی که خاطراتش تا به جایی که عصا بر دست بگیری در صندوقچه دلت قفل می شود.
اصفهان-شهریور ماه-1393. حوالی ده صبح بود که وارد شهر اصفهان شدیم شهری تاریخی همراه با هزاران آثار خارق العاده که پنهان از هیچ نگاهی نیست.
آن چیز که چهره خیابان را برای من جذاب تر می ساخت دوچرخه سوارانی بود که به رسم دیرینه خود مانده بودند و پا بر پدال آن به سوی مقصد خود رهسپار می شدند.
اولین مقصد ما سی و سه پل بود، ابهت و بزرگی اش از ان چند قدم دور هم ستودنی بود، حال اینکه با دستانم 416 سال عمر باستانی اش را لمس کنم.
زاینده رودی که فرشی از زیبایی برای آن سی پل پهن کرده بود نفس های آخرش را هدیه آسمان می کرد و چه ناخوشایند زمین از دوری اش ترک خورده بود.
چند ساعتی بعد در حال قدم زدن در بازار قدیمی امام بودم، صدای تیز برخورد تیشه بر ظرف های مسی که به بی شکلی آنها شکل می داد گاهی ناخوشایند به نظر می آمد، اما باید بگویم که واقعا بازار مسگرها را جذاب می دیدم.
طرح و نقش سنتی با آن همه بی شکلی همواره جایی در صنایع آنها باز کرده بود از طرفی لهجه زیبای فروشنده ها تو را وادار به چانه زدن می کرد، حداقل من دوست داشتم کمی بیشتر با آن مردم خونگرم هم زبان شوم و از لهجه بی مانندشان در ذهن کنجکاوم جایگاهی بسازم.
مسجد امام با آن گنبد زیبایش تو را به سوی خود فرا می خواند، نقش و رنگ فیروزه ای آن همراه با آسمان آبی جلوه ای دیگر بود.
کالسکه هایی که در آن اطراف به رسم قدیم مسافر می کشیدند تو را چند قدمی به سوی باستان می کشاند، کتیبه هایی که نقش بر ورودی ها و دیوار مسجد بود سازه را بی همتا می کرد، ایوان ها و دالان های متعدد، صحن باشکوه همراه آن حوض با فواره های اندکش باز هم ذهن پرهیاهوی مرا رنگین تر می ساخت.
اصفهان شهری است که تورا وادار می سازد به تأمل، به تفکر کردن درباره آنچه در گذشته گذشت و اکنون که اکنون باشد را اینگونه آباد ساخته است، شاید بهتر باشد تحفه ای برای آیندگانمان به جا بگذاریم.
